సాహిత్యము-సౌహిత్యము – 41 : అందరు అందరే మరియు అందరు అందరె అందరందరే!

గతవారం సమస్యాపూరణం ౘదివి, తన వ్యాఖ్యపొందుపరిచిన మా తమ్ముడు “సి. యస్ .”, సహజ రసజ్ఞత కలిగినవాడు కనుక నాకు ఒక రసమయమైన ‘కొస’ని అందించేడు. ఆ కొస యిది:

“అందరు అందరే మరియు అందరు అందరె అందరందరే!”||

ఈ వారం సమస్య యిదే! ఇటువంటి సమస్యలకి పెద్దలు “పునరుక్తి చమత్కృతి” సమస్యలు అని పేరుపెట్టేరు. ఈ చమత్కార గతిరతులైన సమస్యా ప్రదాతల అభిరుచికి అనుగుణమైన పద్యాలని సమస్యాపూరణకర్తలు అందించేవారు. ఈ పై సమస్యకి కవిసార్వభౌముడైన శ్రీనాథుడి వయస్సు ఉంటుంది. ఈ సమస్యని ఆయనకి బాగా చిన్నవయస్సు నుంచీ సన్నిహితులైన సమవయస్కులైన, బంధు-మిత్రాదులైన స్వజనులు యిచ్చివుంటారు. ఎందుకంటే, ఈ పూరణలో శ్రీనాథుడి వేళాకోళమూ, వెట”కారమూ” శ్రోతల నసాళానికి అంటేటంత మహాఘాటుగావుంటుంది. ఈ పూరణయొక్క మూలభావం(theme)లో వారందరికీ కేటాయించబడిన పాత్రలకి వాళ్ళంతా నొచ్చుకోవడంకన్న మెచ్చుకోవడమే చేసివుంటారు. ఎందుకంటే, ఈ రూపంలోనైనా వారందరూ తెలుగుసాహిత్యచరిత్రలో శాశ్వతస్థానాన్ని, సంపాదించుకున్నారు. ఇప్పుడు, ఆ సమస్యనిచ్చిన ఆ మహామహులు సాధించిన ఆ మహనీయ స్థితిగతులేమిటో రసజ్ఞులు చిత్తగించండి:—

“కొందరు భైరవాశ్వములు, కొందరు పార్థుని తేరి టెక్కెముల్ |

కొందరు ప్రాక్కిటీశ్వరులు, కొందరు కాలుని యెక్కిరింతలున్ |

కొందరు కృష్ణ జన్మమున కూసిన వారలు, ఈ సదస్సులో |

అందరు అందరే మరియు అందరు అందరె అందరందరే”||

“కొందరు కుక్కలు(భైరవాశ్వములు), కొందరు కోతులు(అర్జునుడి జెండాపైనున్న కపీశ్వరులు), కొందరు పందులు(ప్రాక్కిటీశ్వరులు=ఆది వరాహ అధిపతులు), కొందరు దున్నపోతులు(యమధర్మరాజు వాహనాలు), కొందరు గాడిదలు (శ్రీకృష్ణుడు పుట్టినపుడు గాడిద ఓండ్రపెట్టిందని ఐతిహ్యం)—మొత్తంమీద ఈ సభలోవున్నవాళ్ళు అందరూ అందరే! ఎవ్వరికీ ఎవ్వరూ తీసిపోరు”.

ఈ సమస్యలో ఐదు “అందరు” ఉన్నారు(యి). ఆరవది “అందరే”, అంటే,  “అందరికీ అందరే” అని నొక్కి వక్కాణించడం(emphatic expression) అని అర్థంచేసుకోవాలి. సమస్యలోని ఐదు “అందరు”కి,  మిగిలిన పద్యంలోని మూడు పాదాలలో ఐదు రకాల మహానుభావులు వర్ణించబడ్డారు!

ఈ సమస్యాపూరణానికి ౘాలాకాలం తరవాత కలిసిన పరమ ఆత్మీయులైన బాల్య బంధు-మిత్రాదులందరూ ఎడతెరిపిలేకండా విరగబడి నవ్వుకుని ౘాలాసేపు సంతోషించివుంటారు. ఎందుకంటే, ఇది, మన వర్తమానకాలంలో బాగా ప్రచారంలోవున్న “Re-union of childhood-relatives and friends” వంటి అపురూపమైన సన్నివేశంకదా!

స్వస్తి||