అర్థం అయ్యిందా ?
A.W.: కృష్ణా, “సంస్కృత భాష యొక్క అనుపమ శబ్దార్ధ ప్రదాయక మహా వైభవ శక్తి” – ఎంత బాగా వర్ణించావు, ఈ గొప్ప భాష యొక్క ఔన్నత్యాన్ని! భేష్!! మన మిత్రుడు శ్రీ నాగేశ్వర ప్రసాద్ (సిండికేట్ బ్యాంక్) గార్కి నీ ఈ వివరణాత్మక సమాచారాన్ని ఇప్పుడే ‘ఫార్వార్డ్’ చేస్తున్నాను. మరి- “ద్వయ్ర్థి” మరియు “త్ర్యర్థి” కావ్యాలలోని ఎంపికచేసి కొన్ని శ్రేష్ఠ ప్రక్రియలు కూడా అపుడపుడూ రసజ్ఞులైన మన మిత్రులకు పరిచయం చేస్తూ పోతే- వారూ, వారితోపాటు నేనూ ధన్యులమౌతాము కదా! ఇలాంటి సేవలు- నీ వీలు వెంబడి చేస్తూండు (మనకు అర్జoటేముంది గనక!). అలాగే, చిన్న సందేహం. “శబ్దార్ధ” అని వ్రాయడం సరియయినదా లేక “శబ్దార్థ” కరెక్టా; నివృత్తి చేయగలవు.
V.V.K: “శబ్దార్థ” అన్నదే సరైనది. “ర” క్రింద పొట్టలో చుక్క వున్న “థ” వత్తు యివ్వాలి. ధన్యవాదాలు.
A.W.: ఈప్రకారం- “అర్ధం” (meaning) అనే సందర్భంలో కూడా “అర్థం” (పొట్టలో చుక్కతో) నే ఉండాలి కదా?
V.V.K:నిస్సందేహంగా అంతే మిత్రమా! ధన్యవాదం!
A.W.:మరిచాను; “అర్ధం” అంటే డబ్బుకి సంబంధించిన పదం కదా? ఉదా: ‘అర్ధశాస్త్రం’. క్రింద పొట్టలో చుక్కలేకుండా.
V.V.K:ఇందుకే నేను నీ illimitable admirer ని ఐపోయాను… ఎప్పు…డో, అప్పుడెప్పు…..డో ఇలా ఐపోయాను. జ్ఞాపకం రావటంలేదు. ఆ( ! జ్ఞాపకంవచ్చేసింది. మనం V.S.M.C. లో B.Com. ౘదువుతున్నరోజులలో
ఇక్కడ సందర్భంవచ్చిందికనుక నీకు interesting వుండే ఒక విశేషం చెప్తాను. డబ్బు/సంపద అనే అర్థంలో సంస్కృతం మూడు పదబంధాలు వున్నాయి.
1.శుక్లార్థము-White wealth/money
2.శబలార్థం-Wealth earned through doubtful/mixed means
3.కృష్ణార్థం-Black money/wealth.
గమ్మత్తుగా లేదూ? మన ప్రాచీన సంస్కృతిలోని శాస్త్రగ్రంథాలలో ఈ విభజన అప్పటికే వుంది. ఎందుకంటే మానవనైజంలో దోష/పాప/మాలిన్య భావం ఆదాము–అవ్వ కాలంనుంచే ఆరంభమయ్యిందని తాత్పర్యం. ధన్యవాదం, ఆప్తసఖా!
నా బాల్యప్రాణమిత్రుడు జనాబ్ ఎం. ఏ. వహాబ్ మియాకి, నాకు జరిగిన చర్చ పైవిధంగా సాగింది. ఇది, మన భాషకి, సాహిత్యాది ఇతరకుతూహలభరిత విషయాలకి చెందినదికనుక ఈ అభిరుచి వున్న
వారికి పంపడం జరిగింది. గ్రహించమనవి. ధన్యవాదం!
ఇంకొక్క విషయం ఇక్కడ ౙత చెయ్యాలి. “అర్ధనారీశ్వరుడు” లో పొట్టలోచుక్కలేని “త” వర్గులోని నాల్గవ అక్షరం వత్తుని ఉపయోగించాలి. కొందరు నైఘంటికులు (Lexicographers/Dictionary-
